همه ی آنها که می اندیشند و به مدد اندیشه به شور می آیند از یک منشا اندیشه توشه بر می گیرند و از یک چشمه ی شور و شوق می نوشند چرا که تنها یک چشمه و یک منشا وجود دارد اما هر کدام شان که قدری تشنگی فرو گذاشتند و مختصری توشه برداشتند به راهی می روند که شاید راه دیگری نباشد که هر طریقی در نهایت امر طریقت حق است حتی اگر به صورت و در کوتاه مدت نباشد و آشکارا مخالف حق و حقیقت باشد . و در کوتاه مدت هم زیان بدرفتن به بدرونده می خورد نه به خداوند خالق راه و روش .
درباره این سایت